Zere voeten, lekkere lunch en enge winkelstraat

Eigenwijs als ik was trok ik vanmorgen mijn hakken aan en vertrok naar school.. welnu, de weg naar school loopt van een heuvel af en een andere heuvel weer op, tevens bestaat de stoep hier uit allemaal verschillende lagen asfalt met gaten, putdeksels en barsten erin dus ik hoef je niet uit te leggen waarom ik te laat kwam en zere voeten had. Dat doe ik dus nooit meer, ik moet echt een kluisje regelen zodat ik op m'n gympen naar school kan lopen en op school m'n hakken aan kan doen.

Gelukkig had ik vandaag alleen 's ochtends les dus kon ik lekker lang lunchen en afleveringen van 'De allerslechtste chauffeur van Nederland' kijken, ik snap dus echt niet dat zulke mensen hun rijbewijs gehaald hebben en nog steeds autorijden, levensgevaarlijk!

De lunch van vandaag

Sinaasappel en paarse druiven

 Na wat gerommeld te hebben op m'n kamertje moest ik toch echt naar buiten van mezelf, gewoon om even niet te denken maar te doen. Nou dat werd me het avontuurtje wel! Aan mijn straat grenst de A35 oftewel Christchurch Road, een enorm lange en drukke weg waar ik elke dag langs loop naar school en waar tevens een winkelcentrum aan ligt. Op internet had ik gezien dat aan die weg aardig wat tweedehands winkels liggen dus liep ik voorbij het winkelcentrum richting de kringloop/tweedehands winkels... in het winkelcentrum voelde ik me hier al niet veilig maar toen ik verder langs de Christchurch Road liep kwam ik nog meer ongure types tegen. Had ik al verteld dat Boscombe (de wijk waar ik woon) de armste wijk van zuid-Engeland is? Nou, dan kan je je misschien wel voorstellen wat voor types hier rondlopen. Maar ik leef nog, ik ben niet beroofd, niet nageroepen of iets dergelijk en ik heb 3 leuke winkeltjes gevonden!

Oké, ik werd 1x aangesproken door een vrouw die ik eerder al tegengekomen was, ze begon heel snel in het Engels tegen me te praten terwijl ik aan het proberen was de weg over te steken. Ik dacht:"Goh ze maakt vast een opmerking over dat ik deze weg probeer over te steken." Dus ik lach vriendelijk en knik van 'ja'. Vervolgens komt ze nog dichterbij en vraagt of ik 3 huppeldepup heb... volgens mij zei ze 3 pence of iets in die richting maar ik verstond er echt niks van dus ik gauw 'nee' roepen. De boodschap kwam over en terwijl ze aanstalten maakte om weg te lopen vroeg ze nog gauw uit welk land ik kwam en dat ze het leuk vond dat ze me ontmoet had. Ik riep snel Holland en stak vlug de A35 over.. fiew.

Maar allee, ik kwam wel thuis met deze toffe spulletjes!

In het Rembrandt boekje staat op de eerste pagina het volgende geschreven:

"To Maudi,

Love and good wishes

from Grandmamma

Xmas 1907"