- Vlak voor de les gingen we nog even naar het toilet waar ik, na een blik in de spiegel geworpen te hebben, gauw m'n bus Andrélon schuim te voorschijn haalde. Ik haalde de dop eraf, schudde de fles, spoot wat schuim op mijn hand en wilde dit net in mijn haar gaan doen tot ik in de spiegel zag dat ik door 3 paar ogen werd aangestaard... ik vroeg wat er mis was en ze wezen naar het schuim terwijl ze me vreemd aankeken. "Dat is schuim voor in mijn haar, kijk het is nogal droog en dit maakt dat het minder droog wordt": probeerde ik in het Engels uit te leggen. Aan hun ogen te zien begon er wat bij hen te dagen dus deed ik het schuim in mijn haar (nauwkeurig in de gaten gehouden te worden door de 3 Chinese meiden), waste mijn handen en samen liepen naar de les.
- Mio, een aardig Chinees meisje die ik in de middagles heb ontmoet, kan maar niet geloven dat mijn krullen echt van mezelf zijn en vraagt voorzichtig of ze ze aan mag raken.. we zaten midden in de bomvolle kantine dus had ik dat liever niet waarna ze me haar extentions liet zien, lang, zwart en steil.
- Samen met een Turks meisje, Colombiaans meisje, Japans meisje en 2 Chinese meiden liep ik op de stoep richting een Japans restaurant waar we zouden gaan lunchen. Onderweg zegt Mio dat ik zo lang ben en dat ze jaloers op me is. Ik vertel dat mijn broertje van 14 zelfs nog langer is dan mij (logisch zou je denken) maar ze kijkt me verbaasd aan en roept:"Ooh, ik wil jouw broertje zijn!" Wat is het toch een heerlijk kind, ze maakt zich alleen maar druk om haar lengte terwijl ze in China een normale lengte heeft lijkt mij. Welnu, de vraag hoelang ik dan precies ben kon ik helaas niet beantwoorden, 't is een tijd geleden dat ik mezelf gemeten heb, wel kon ik haar vertellen dat ik in Nederland één van de kleinste van de klas was. "What? No, no!": roept Mio terwijl ze Kaho aanstoot en druk Chinees pratend naar mij gebaard.
- In het huis waar ik momenteel verblijf zijn ook twee andere studenten, twee Chinese nichtjes die hier 3 weken zijn en met hun klas een reis door Europa maken. Ze hebben eigenaardige gewoontes en zijn blijkbaar ook erg bijgelovig wat ik merkte toen het volgende plaatsvond.
Het was 8 uur in de morgen, ik stommelde de trap af en liep richting de keuken voor mijn ontbijt waar de 2 Chinese meiden hele borden met nasi en bami naar binnen aan het werken waren. In de broodrooster zat nog één niet geroosterde boterham die klaarblijkelijk van hun was, ik legde hem op het aanrecht en deed mijn eigen brood erin. Even later waren mijn boterhammen klaar, smeerde ik er wat pasta op en ging zitten aan de gammele ontbijttafel. Één van de Chinese meiden (sorry, ik weet echt hun namen niet!) stond op van tafel om voor hun zelf boterhammen te gaan roosteren, ze ziet de boterham op het aanrecht liggen, pakt hem met 2 vingers op en gooit hem zo snel als ze kan in de prullenbak. Met open mond staar ik haar aan en vraag haar waarom ze ooit zomaar een doodgewone boterham weggooit. Ze kijkt me aan alsof het de normaalste zaak van de wereld is, verwisseld wat Chinese woorden met haar nichtje en verteld me dan dat het ongeluk brengt als je eten eet wat op het aanrecht heeft gelegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten