Last Sunday

Ja, ik weet dat het nu woensdag is en dat zondag al eer-eer-eergister was maar ik maakte zondag deze foto's en vergat ze te bloggen dus doe ik het nu maar... anders zijn de foto's voor niks gemaakt.

Heeuj, post van een lieve penvriendin!

En een fijn bemoedigend kaartje van mam en de rest

Natuurlijk, een dubbele boterham met gesmolten boter en krakelingen, waarom niet?!

Nadat ik terugkwam van de kerkdienst was ik uitgehongerd dus hield ik de familie traditie in ere en at ik chips op een boterham. Oké, dat op die boterham heb ik zelf bedacht (omdat het zo vreselijk lekker is) maar dat chips eten op zondag is wel een soort van traditie geworden.
Nu ik het toch over tradities heb, jarenlang gingen we bijna elke zondag wandelen (wat ik me voornamelijk nog herinner van toen ik in groep 6/7 zat). Soms gingen we naar De Kwade hoek, soms gewoon het strand of ons standaard blokje om in de polder. En om het echte zondaggevoel compleet te maken trok ik mijn bruinleren-zomaar-voor-niks-gekregen-omdat-er-een-flapje-kapot-is schoenen aan en maakte ik een wandeling over het strand... het waaide toen echt keihard dus het was meer een soort van tegen de wind in ploeteren en zorgen dat er zo min mogelijk zand in m'n ogen komt wandeling. Ondertussen was m'n uitzicht ook veranderd in een wazige grijze massa vanwege m'n nat gespetterde onder het zand zittende brillenglazen. Maar toch, als je daarna lekker weer op je warme kamertje bent geeft zo'n wandeling je een voldaan gevoel.

Ja, als vrijwilliger bij het Leger des Heils werken heeft zo zijn voordelen

Mijn geliefde Spijkers&Spijkers-brilletje

Natural Science Museum Oxford

 

Natural Science Museum, Oxford

Vorige week woensdag stond ik om kwart voor 9 met een slaperig hoofd bij 't busstation van Bournemouth te wachten op de "schoolbus" die mij naar Oxford ging brengen, samen met de andere mensjes van de kunstklas. Uiteindelijk heb ik nog een uur in de bus geslapen nadat ik het eerste uur haast aan het raam geplakt zat vanwege het prachtige landschap waar we doorheen sjeesden. Na 2,5 uur kwamen we aan bij het Ashmolean museum, we splitsten op en ik ging samen met zo'n 12 anderen te voet naar het Natural Science museum. Natuurlijk liepen we eerste verkeerd vanwege de twee geweldige leraressen die super aardig en creatief zijn maar niet zo goed kaart kunnen lezen, daarmee zeg ik natuurlijk niet dat vrouwen slecht zijn in kaart lezen, mocht dat even duidelijk zijn. Aangekomen bij 't museum hadden we welgeteld 1 uur de tijd om drie verdiepingen volgestouwd met 'vondsten' uit verschillende tijdperken van over de hele wereld te bekijken en opdrachten te beantwoorden... tja, na een uur hadden Stephenie, nog een ander meisje (sorry, naam vergeten, al die Chinese namen lijken op elkaar) en ik nog maar één verdieping gehad maar we waren zo geobsedeerd door alles dat we totaal niet op de tijd letten dus ik schrok me rot toen dat meisje ineens naar me toe kwam rennen met grote ogen en d'r mobiel aan d'r oor:"We have to go, they are all outside waiting for us!" Woopsie, dus wij rennen.. "Hey, stop running, it's forbidden to run in the museum!":schreeuwde ineens bewaker 1 naar ons. In gehaaste wandelpas liepen we door de gangen en konden het niet laten toch van de trappen te rennen.. "Stop R U N N I N G, please!":riep nu bewaker 2 die het op zo'n manier uitsprak dat zelfs de meest slecht-engels-sprekende-aziaat het nog begrijpen kon.. ik weet niet waar die ons voor aan zag maar we renden lekker toch door want ondertussen waren de anderen al vertrokken en stond er nog één lerares buiten op ons te wachten.

Had ik al gezegd dat Aziaten langzaam lopen? Vraag me niet waarom maar ze lopen echt tergend langzaam, dus eer dat we bij het Ashmolean museum aankwamen was de groep alweer herenigd. Aan het Ashmolean museum zal ik een volgend blogbericht wijden want ik heb veelte veel foto's van beide musea om in 1 berichtje te proppen!

Een familie die met zaklantaarns door het museum loopt + camera met lange sluitertijd = leuke weergave van de weg die de familie aflegde in het museum

Geloof, hoop en liefde

Verschillende sleutels van over de hele wereld

Muntverzameling (voor Eddo)

Het meest stomme en oninteressante gedeelte van het hele museum.. kasten vol geweren, pistolen en andere soorten wapens. BAH, ik ben tegen wapens. Het is enkel dat ik een foto maakte omdat mijn broertje van schietspellen houd, hè Ruud? ;)

Gatsie, een kammetje uit 1909

Dit wordt interessant, mijn knopenverzameling stelt trouwens nog niks voor bij deze kralenverzameling.. maar waar het om gaat is dat ik hiermee 'iets' wil doen voor school, namelijk voor het bordspellen-project. Wat dat 'iets' dan wel niet is houd ik lekker nog even geheim totdat het af is!

Afbeelding gemaakt van kleine kraaltjes

Een niet-bijzondere-maar-wel-oude-armband uit Zuid-Afrika, 1864 welteverstaan

Russel-Cotes Art gallery & museum #2

Aj, ik heb al een poos geen bericht meer geplaatst op m'n blog.. terwijl ik foto's genoeg heb! Afgelopen 2 weken waren bijzonder.. de ene dag was geweldig, de andere dag voelde ik me klote, het wisselde nogal eens. Eigenlijk heb ik gewoon heimwee maar ik wil nooit toegeven aan dingen dus stopte ik het weg totdat een lerares vroeg of ik me wel goed voelde, ik zei dat ik alleen een beetje moe was en ging verder. Zolang ik bezig ben, muziek luister, werk, huiswerk maak, hardloop, etc. is er niks aan de hand maar zodra ik even op m'n kamer ben en ik heb niks te doen dan zou ik niks liever doen dan het vliegtuig naar huis nemen. Weetje wat irritant is, het gevoel dat je weet dat het mogelijk is maar dat het nu niet kan. Ik bedoel, als je nu een ticket boekt kan je morgen in het vliegtuig zitten maar met je verstand weet je dat dat gewoon niet gaat, je bent bezig met een cursus, je zus komt in december naar Engeland en je wil niet onnodig geld verspillen.. nuja, genoeg over dat. Weet je dat een titel boven aan een blogbericht echt heel irritant is, ik wil namelijk altijd veel meer typen dan dat met de blogtitel te maken heeft.. in ieder geval was het mijn bedoeling foto's te laten zien van het enige museum hier in Bournemouth, deel 2 wel te verstaan want zo'n 2 weken geleden plaatste ik er al een paar.

The Fairy Feller, 2003

The Fairy Feller

Dit schilderij vind ik echt bijzonder, en dan op een positieve manier, volgens mij is het het eerste schilderij wat ik heb gezien dat niet vlak is maar met deuken en een soort verkreukeld uiterlijk. De kunstenares achter dit werk is Spartacus Chetwynd (ze veranderde haar naam van Lali in Spartacus), ze maakte dit werk als zijnde een kopie van de victoriaanse kunstenaar Richard Dadd's meest bekende schilderij. Niet verrassend dat zij als eerste performance-artist genomineerd werd voor The Turner Prize in 2012.

De centrale hal van het museum

Alle, maar dan ook A l l e muren hangen vol schilderijen

Sorry, ik ben een slechte museumbezoeker.. foto's maken 'OK' maar dan moet je ook opschrijven wat je op de foto gezet hebt want nu kan ik bij de laatste 3 foto's niks meer vertellen.. gelukkig kan ik het nog goed maken want ik ga er waarschijnlijk toch nog een keer heen met een klasgenootje. Om je de waarheid te zeggen, ik heb hier nog weinig, zeg maar gerust geen, klasgenoten ontmoet die van musea houden.. tenzij het gratis is en het een goed restaurant heeft. Jongens, is er dan niemand die een beetje dezelfde interesses heeft als mij?!

Doodles

Nu, 't zijn een beetje grote doodles maar ik wist niet wat ik anders als titel nemen moest.. om je de waarheid te zeggen, achter onderstaande tekeningen/knipsels zit ook niet echt een boodschap.. ik deed zomaar wat en dit werd het. Is dat erg, als er geen boodschap achter zit? Ik vind dat altijd zo lastig, soms wil ik gewoon iets maken, 'iets' wat mijn handen maken zonder dat mijn hoofd denkt:"Hm, dat heeft wel iets weg van zus en zo waarmee ik kan uitbeelden dat zus en zo echt heel belangrijk voor mij is (o.i.d.)". Stiekem deed ik bij het vak tekenen ook meestal 'zomaar'  wat en als ik er dan achteraf een verhaal omheen bedacht werd het of de hemel in geprezen of de grond ingestampt.. dat is het risico. Gelukkig was het meestal het eerste dus leed mijn cijferlijst er niet onder.

Maar wat zit ik ook moeilijk te doen, stel dat dit doodles zijn dan maak ik me druk om niks want wat is tenslotte de boodschap achter doodles? Inderdaad, niks, 't is meer een soort beweging die de hand maakt zonder dat het hoofd nadenkt over de beweging van die hand.. als u begrijpt wat ik bedoel.

Na het maken van de "tekening" scheurde ik zwart/wit reclame pagina's uit ELLE, knipte ze in golvende vormpjes en puzzelde net zolang totdat ze naast elkaar/door elkaar op mijn schetsboek lagen. 

Ik fotografeerde het knipselwerk boven de verwarming, ik vond het wel wat hebben van warme opstijgende lucht. Eigenlijk als een soort zichtbaar maken van alle moleculen die daar boven die verwarming krioelen en naar boven bewegen.

Soms was scheikunde zo gek nog niet.

Excuses voor dit vreselijk amateuristische filmpje..

het gaat om het idee

Eigenlijk is de achterkant van het knipselwerk ook wel interessant. Als de bladzijde langzaam omhoog gaat worden de figuren op de bladzijde langzaam zichtbaar vanwege het zonlicht die op de 'goede' kant ervan schijnt. Nou, zo kan ik nog wel uren bezig blijven want als ik iets teken/maak ben ik nooit klaar, ik wil het gelijk kopiëren en er weer iets anders van maken, iets beters, iets mooiers. Dat wat ik maak is nooit af, ik vind het niet goed genoeg..

Russel-Cotes Art gallery & museum #1

Sir Merton Russel-Cotes liet als cadeautje voor de verjaardag van zijn vrouw Annie een prachtige villa bouwen op de kliffen van Bournemouth in 1901. Dit geschenk werd een droomhuis met een exotische tuin en een prachtig uitzicht op de zee. Het huis werd gevuld met de voorwerpen die het echtpaar verzamelden tijdens hun reizen rond de wereld en aan de wanden kwamen schilderijen van Britse kunstenaars te hangen. Zo zorgden ze ervoor dat na hun dood de villa door kon gaan als museum en de kunst-objecten niet geveild hoefden te worden. Het museum is nu gratis te bezichtigen hoewel alle donaties welkom zijn want dankzij alle vrijwillige bijdragen kan dit museum blijven bestaan.

De villa van de Russel-Cotes', afbeeldingen van het internet

Kletsnat kwam ik bij het museum aan na een wandelingetje van 20 minuten in de regen.. Gelukkig was ik niet de enige en samen met enkele verregende 50+'ers beklom ik de trappen naar de eerste verdieping waar het museum officieel begon.

 Wooden souvenir clogs, Gothenburg, Sweden

 Little wooden box wich contained thread

Mbira (Thumb Piano), Africa

Lotus Shoe, China

Toen ik deze Lotus-schoen uit China zag moest ik echt even slikken, dit is gewoon niet normaal. Een poos terug las ik een boek waarin het onderwerp lotus-schoenen ook even ter sprake kwam, een Chinese man zocht een bruid uit door te zoeken naar de perfecte gouden lotussen. De vrouw met de kleinste voeten was in zijn ogen het mooist.. uiteindelijk kwam hij erachter dat dat totaal niet praktisch is, zijn arme vrouw kon amper lopen en viel na 50 meter lopen flauw vanwege de pijn. Ook stonken haar voeten vreselijk doordat ze al die jaren zo strak ingepakt hadden gezeten en de voeteten eigenlijk misvormd waren. Nog steeds als ik naar de foto kijk vraag ik me af of deze schoen wel echt gedragen is... zo abnormaal klein, dat kan toch haast niet?!

Ps: Ik maak van het bezoekje aan het museum maar even 2 blogberichten omdat ik weer eens teveel foto's heb om uit te kiezen.

Wandeling naar Hengistbury Head

Afgelopen zondag was het hier ineens 23 graden in plaats van de voorspelde 14 graden.. gelukkig maar, want ik was juist van plan om naar het mooie natuurgebied Hengistbury Head te wandelen. Het gebied is niet groot maar ligt op een erg bijzondere plek, het is een soort uitstekend stuk cliff die ervoor zorgt dat erachter bijna een meer ontstaat, er is nog maar een kleine opening zoals je op de foto hieronder (linker bovenhoek) kunt zien. Ik wandelde er in zo'n 1,5 uur naar toe terwijl er ondertussen achter elkaar hardlopers mij tegemoet renden die meededen aan de eerste marathon van Bournemouth. Echt, respect voor die mensen! Met dat weer zo'n 10km of meer rennen langs het strand terwijl je iedereen ziet genieten van de zon en ziet zwemmen in de zee... pff, ik moet wel zeggen dat ik af en toe best jaloers was als ik een vrouw ontdekte tussen al die hardlopers want het lijkt me best tof om zelf ook ooit aan een marathon deel te nemen. Nuja, ik zal hier eerst maar eens wat vaker gaan hardlopen want na de eerste keer (eergister) had ik zo'n spierpijn dat ik met moeite de trap af kon lopen.

Op deze foto's (excl. foto linksonder) zie je het dorp Christchurch

Boscombe Vintage market

Afgelopen zaterdag bezocht ik de vintage markt in het kleine overdekte winkelcentrum van Boscombe. En oh, ik zag zoveel mooie spullen!! Een mintgroene typemachine met bruin leren koffer, bloemetjes jurken, hoeden, oude telefoons, mooie lappen stof, sieraden, etc. Uiteindelijk trof ik er een groene oversized winterjas die ik kocht voor maar 18 pond, ik ben er zo blij mee, ik was al langer op zoek naar een groene winterjas en had er al verschillende langs zien komen (allen ruim boven de 70 euro) dus was deze jas een koopje!

Verder kocht ik er twee oude boekjes, beiden 1 pond per stuk, het ene boekje gaat over de Engelse taal, toen ik het open sloeg belande ik op de pagina 'Adjectives & Adverbs', dat waren we zojuist aan het behandelen op school dus kocht ik het voor het leerzame en natuurlijk voor de leuk.

Met mooie oude foto's

Afgelopen dagen

Afgelopen dagen heb ik uren doorgebracht achter m'n bureautje, ik ben bezig met het maken van een mini tijdschrift uit een Primark tas, tussendoor werk ik aan schoolopdrachten en teken ik afbeeldingen na uit boeken (om te oefenen). Uit school ga ik soms nog even naar het strand om te wandelen en te kijken naar de surfers vanaf de pier, ik ben zo jaloers op hen, ik wilde dat ik ook kon surfen. Ruud (broertje) kan jullie goed uitleggen waarom ik niet kan surfen.. "Haha, ze kan niet eens opdrukken!": zei die tijdens onze eerste surfles afgelopen zomervakantie. Tja, d'r zit niet zoveel kracht meer in m'n armen sinds ik gestopt ben met turnen dus nee ik kan niet opdrukken en ik kan dus ook niet snel overeind komen op zo'n surfplank. Misschien ga ik me aanmelden voor de surflessen van school op de woensdagmiddag.. ben d'r nog niet zeker van.

1 van de tientallen surfers

Ik mis een piano, de hele tijd als ik Birdy luister op Spotify wil ik pianospelen!

Ipod voor de onmisbare muziek

Tja, deze laptop is niet mijn beste vriend..

Die laptop van mij, daar heb ik nooit een goede relatie mee gehad, ik geef er zo nu en dan een klap op maar dat komt dan ook omdat hij begint met klieren, niet ik. Nu werd af en toe het scherm weer zwart of stond de muis onbeweeglijk stil, hoe hard ik ook aan 'em trok, hij wilde niet meer bewegen. Uiteindelijk wilde die ook niet meer opstarten en terwijl de oplader in 't stopcontact zat gaf die aan dat er geen stroom was... nu zit ik op m'n laptop te werken dankzij de oplader van Chris want mijn oplader is dus kapot. Ik hoop snel via internet een nieuwe te kunnen bestellen want ik kan moeilijk elke dag Chris z'n oplader jatten.