Na een rit van 40 minuten staan in een overvolle, warme en volgepropte trein konden we weer adem halen op het perron van Bath. Ik was stomverbaasd om deze stad te zien, niet verwachtend dat het enkel bestaat uit historische- gebouwen, huizen en monumenten. Geen flat of kantoorgebouw te bekennen, alles nog in prachtig oude stijl en zelfs de meeste straten nog van klinkers. Daar komt bij dat Bath gebouwd is tegen een heuvelrug aan, het station in het dal en de hoofdstraat omhoog lopend vanaf het station richting de Royal Crescent. Ook loopt er om het oudste gedeelte van de stad een rivier en is de stad gaandeweg gegroeid aan de andere kanten van de rivier.
Na het uitstappen en het verlaten van het station ontstond er lichte paniek toen ik van de oude plattegrond (meegekregen van mijn gastgezin) niks snapte en ik de musea waar ik heen wilde er niet op zag staan.. Dat betekend uiteraard niet dat ik niet kan kaart lezen.
Gelukkig wist Thomas de weg naar het Fashion museum en gezien hij naar de Royal Crescent wilde (wat er bijna naast ligt) liepen we er samen heen. Onderweg kwamen we langs de Bath Abbey waar ik met nieuwsgierige ogen naar binnen liep, wat is dat een prachtige kathedraal! (of abdij moet ik dan eigenlijk zeggen)
Bath Abbey
Uitzicht op oostzijde van de kerk
Het leven van Christus in 56 scenes
Een blik op het prachtig gedecoreerde plafondwerk van de abdij
Aangekomen bij het Fashion Museum namen Thomas en ik (na een tevergeefse poging om elkaars telefoonnr.. te testen --> we kregen geen contact) "afscheid". In het Fashion Museum was een tentoonstelling van 150 jurken te zien die elk een eigen verhaal vertelden.. mocht je heel erg geïnteresseerd zijn in die verhalen dan spendeer je waarschijnlijk algauw zo'n 150 x 2 = 300, 300 : 60 = 5 uur in het museum.. belachelijk. Nu, ik heb denk ik van zo'n 10 jurken de informatie opgetelefoneerd met zo'n dinges (ja, ik weet dat deze zin heel erg incorrect is maar ik zeg het lekker toch zo. dus.) En verder maakte ik er een paar schetsen van modellen die mij aanspraken. Alleen heb ik van die schetsen geen foto's gemaakt dus dat kan ik helaas niet laten zien.
Daarna een bezoekje aan de Royal Crescen en het kleine museum in No1 Royal Crescent.
Royal Crescent (te breed voor mijn fototoestel :)
In het No1 Royal Crescent museum
Uitzicht over de stad
Willekeurige straat in Bath (ik was een beetje verdwaald waardoor ik ineens met geluk bij een vlooienmarkt uitkwam, daarna wezen wat aardige marktverkopers me de weg)
The bridge coffee shop
Mooie historische brug met winkeltjes/restaurants erop van zo'n 3m breed aan weerszijden van de brug.
Aan de overkant zie je de lichten van het rugby-stadion
Bij toeval stuitte ik op een doodlopende straat die me uitzicht bood op de rugby wedstrijd waar Thomas ondertussen (ergens links op de tribune) koud zat te lijden.. het team van Bath heeft trouwens met 65-0 gewonnen, en ik heb ze live zien spelen, da's toch wel tof dacht ik zo
Uiteindelijk bezocht ik ook nog het Victoria Art museum waar ik helaas geen foto's mocht nemen. Ik dronk er na afloop een kop warme chocomelk en liep in het donker terug naar het treinstation. In een overvolle, volgestouwde trein ging ik terug naar Frome waar ik op het perron Thomas weer vond (op het perron in Bath was het zo ontzettend druk dat we elkaar niet konden vinden) en in de stromende regen reden we terug naar Cloford.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten